“De reis van de ziel op aarde is een liefdesgeschiedenis. Ze is er een van groot verlangen, van voortdurend uitreiken.”
In deze lezing wil ik met de aanwezigen onderzoeken wat het diepste verlangen is in het hart.
Een pasgeborene is een en al openheid en liefde, reikt als vanzelfsprekend uit. De versmeltende zoete liefde laat de boreling één zijn met de omgeving. Als baby zijn we ook volledig afhankelijk van de omgeving en als we wat ons als baby als vanzelfsprekend toekomt niet krijgen, gaan we ons wat afkeren, worden voorzichtig, het hart gaat een beetje dicht.
Deze tijd vraagt om meer hart, om een open hart, om meer hartsverbinding met onszelf en daardoor met onze omgeving. Contact met ons diepste hartsverlangen brengt ons daar. En dat niet alleen.
Met een open hart vinden we ook de weg terug naar die ultieme verbinding met dat wat we God noemen of het AL, de innerlijke Geliefde die op ons wacht. Vinden we in onszelf het mystieke hart dat het ‘hart’ is in het Christendom.
Marktplein 11, 7391DH Twello
Lenie van Schie werkt in haar eigen praktijk als GZ-psycholoog, vanuit een spiritueel perspectief. Ze is senior student in de Diamantbenadering, een spiritueel pad dat in de jaren tachtig van de vorige eeuw is ontstaan langs het werk van A.H. Almaas. Lenie is ook auteur, ze schrijft onder meer over haar werk. Het citaat waarmee de introductietekst over de lezing begint, is uit haar meest recente boek, Langs de weg van het hart. Zie ook haar website: www.soekja.nl